Świerk biały 'Echiniformis'

Świerk biały 'Echiniformis'

Picea glauca 'Echiniformis'

Roślina o powolnym tempie wzrostu. Młody świerk jest kulisty, później staje się kopulasty.

Docelowo dorasta do 0,5-0,7m wysokości i nieco większej szerokości.

Delikatne igły mają kolor niebieskozielony. 

Preferuje słoneczne stanowiska.

Najlepiej rośnie na glebach zasobnych w składniki pokarmowe, stale wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych.

Roślina posadzona w odpowiednich warunkach nie jest trudna w uprawie, lecz nie jest to iglak z rodzaju "bezobsługowych". Świerk biały (każda odmiana) pozostawiony bez opieki może chorować.

Trzeba uważać na przędziorki, które bardzo lubią atakować świerki białe.

Efektem żerowania przędziorków jest brązowienie i zamieranie igieł. Najlepszą metodą walki z tym szkodnikiem jest profilaktyka. Na przedwiośniu opryskuje się iglaki środkami na bazie oleju parafinowego (Promanal lub Treol), które uniemożliwiają rozwój szkodników w przyszłym sezonie. Podczas sezonu przędziorki najlepiej zwalczać w maju i czerwcu opryskując kilkukrotnie rośliny środkami przędziorkobójczymi (np. Magus). Oczywiście jeśli przędziorki zauważyliśmy dopiero jak uszkodziły nam roślinę w późniejszym terminie również wykonujemy opryski.